تمامِ دنیا باید خلاصه شود

در یک چهاردیواری

پر از گــلدان و عطــر و عشــق

تمامِ خوشی باید خلاصه شود

در صدایِ پایی که از راه پله ها

به سمتِ خانه می آید

 و دخترکی که پشتِ در

یک بارِ دیگر خودش را در آینه برانداز می کند

یک لبخند می زند

و بی آنکه منتظرِ زنگِ در باشد

در را باز می کند

خوشبختی یعنی

اشتیاقِ دیدنِ چشمهایِ منتظر

و یک خسته نباشید

از زبانِ کسی که با فکرش

تمام مسیر را میان‌بُر زده ای...

زندگی یعنی اگر امروز خنده هایش کم رنگ شد...

تو بجایِ او بخندی تا خدا فردایتان را رنگین کمانی کند.

.

.

عادل دانتیسم

 

نوشته شده در یادداشت ثابت - شنبه 95/1/29ساعت 7:46 عصر توسط زهــــرا & روشنـــک نظرات ( ) |